Samen gewoon léven!
In ‘Samen gewoon léven!’ gaan een medewerker en een cliënt van De Trans in gesprek over hoe zij hun leven samen ervaren.
Alberto, wie kent ‘m niet
Alberto Kaspers is een geboren en getogen Emmenaar en woont sinds 2018 in groepswoning 3b op het Leeuwerikenveld bij De Trans. De verhuizing ernaartoe regelde hij zelf. Al zijn spullen stonden opgeslagen in de kelder van Fietswinkel Theo Bruning en heeft hij eigenhandig vervoerd met zijn fietskar. Om daarna alles samen met twee vrienden naar boven te tillen. ‘Mijn begeleider had die dag last van zijn rug, dus ik zei: wij redden het zelf wel’, aldus Alberto. Samen met persoonlijk begeleider Manon Wanders zit hij aan de eettafel in de gezellige, gedeelde woonkamer.
Leuke band
Manon:
‘Alberto en ik hebben elkaar ontmoet op de dagbesteding, ruim 13 jaar geleden, en hebben een hele leuke band. Een beetje ouwehoeren samen, elkaar in de maling nemen, maar daarnaast kunnen we ook heel goed praten met elkaar.’
Alberto:
‘Met Wendy (Mendie, red.) praat ik ook veel. Die hoort er ook bij. Maar ze heeft een beetje een gebruiksaanwijzing. Pano Swano is de ondeugendste en een dikke schijterd’, grijnst hij. ‘Eigenlijk heet ze Amber en ze durfde niet op de foto, daarom zit Manon er nu bij. Die heeft geen bijnaam.’
Volle agenda
Het inplannen van een afspraak met Alberto was nog niet zo eenvoudig, het is een drukbezet man. Als hij niet aan het werk is voor kringloopwinkel het Tweespan bij Grietje, doet hij klusjes in de tuin bij een oudere dame in Nieuw-Amsterdam of is hij onderweg naar de oud ijzerhandel om spullen weg te brengen die hij in zijn eigen werkschuur op Leeuwerikenveld 10 uit elkaar haalt of repareert.
Manon:
‘Alberto mag graag iets voor een ander betekenen en staat altijd voor iedereen klaar. Ook hier op het Leeuwerikenveld zijn er twee groepen waar hij hulp biedt als dat nodig is, zoals bewoners van en naar sport brengen. We zeggen vaak tegen hem: het is goed om klaar te staan voor je medemens, maar denk ook om jezelf’.
Sociale vlinder
Elke twee weken gaat Alberto met een goede vriend uit eten en elke zaterdagavond is hij tot diep in de nacht bij kennissen voor een praatje en een borreltje. Hij hecht ook veel waarde aan bezoekjes aan zijn moeder in Exloo.
Alberto:
‘Ik doe alles op de fiets.’
Manon:
‘Naar zijn moeder is ie algauw anderhalf uur onderweg. Alleen bij slecht weer brengen we hem. Alberto heeft een ontzettend goed geheugen, alle afspraken regelt hij zelf. Maar omdat hij niet goed kan lezen helpen we hem soms een beetje met het onthouden van afspraken. Dan bellen we even, of sturen een spraakbericht.’
Muziekfreak
Manon:
‘Iedere zondagmiddag is er café op Leeuwerikenveld 10. Een mooi initiatief waar bewoners van de Trans elkaar kunnen ontmoeten en daarnaast is het ook best fijn om even lekker uit de woning te zijn op zo’n zondagmiddag. Het café wordt gerund door een club vrijwilligers. Alberto is daar alle zondagen te vinden en verzorgt nu sinds een half jaar samen met een vrijwilliger zelf een keer per maand het café.’
Alberto:
‘Ik doe de hapjes en drankjes. En daarna weer opruimen.’
Manon:
‘Alberto houdt van muziek. Eén keer in de maand is er soosavond en Alberto is gevraagd om met bewoner Mark, die dj is, de muziek te regelen. Alberto entertaint iedereen en praat de liedjes aan elkaar. Daarnaast gaat hij ook een keer per maand op donderdagavond naar Club Onbeperkt in de discotheek. Maar het allermooist vind ik om hem te zien genieten als hij luistert naar piratenmuziek op de geheime zender.’
Kritisch
Alberto vindt het belangrijk om op de hoogte te blijven van hoe dingen gaan. Hij vindt het lastig als dingen soms veranderen, daarom heeft hij om de veertien dagen een gesprekje met de zorgmanager van de Trans. Op zijn fiets gaat hij regelmatig even langs het gemeentehuis en ook het contact met de burgemeester schuwt hij niet. Iedereen kent Alberto.
Geen onaangekondigd gebeuren
Alberto:
‘Laatst was hier een invalkracht van een andere woning zomaar binnengelopen. Hij stond ineens in de woonkamer en stelde zich niet voor. Dat vind ik niet kunnen.’
Manon:
‘En gelijk heeft ie. Stel je voor dat bij jou thuis ineens een onbekende op de bank zit, dat is natuurlijk ook raar. We doen hier zoveel mogelijk in samenspraak: wat we gaan doen, wat de jongens willen eten, welke activiteiten we ondernemen en ook gewoon het huiselijke. We zijn net een grote familie, iedereen mag hier zijn, op z’n goeie en minder goeie dagen.’
Transparant magazine is een uitgave van stichting De Trans
voor cliënten, verwanten, vrijwilligers en medewerkers
Bekijk vorige uitgaves:
december 2023
juni 2023
december-2022