Samen gewoon léven!
In ‘Samen gewoon léven!’ gaan een medewerker en een cliënt van De Trans in gesprek over hoe zij hun leven samen ervaren.
Dineke doet alles wat ze kan!
Dineke Ziengs (36 jaar) woont sinds 2014 in groepswoning 7 op het Leeuwerikenveld van De Trans. Al die jaren is Evelyne Geitz (55 jaar) al haar persoonlijke begeleider. De twee hebben een heel goede band. Ze weten precies wat ze aan elkaar hebben én ze hebben ook nog eens veel gemeen. Zo houden zowel Dineke als Evelyne van gezelligheid, lachen én parfummetjes. En stiekem ook wel van mooie mannen …
Voetbalheld
Mooie mannen? Daar willen we meer van weten. Dineke giechelt als ze wordt gevraagd of ze inderdaad van mooie mannen houdt. Wat blijkt? Jarenlang ging ze met een medebewoner naar thuiswedstrijden van FC Emmen. En daar speelde in die tijd toch echt de aller-aller-allerknapste voetballer: Glenn Bijl.
“Ja, echt”, zegt Dineke en ze wijst naar Evelyne die ‘iets heel speciaals’ moet pakken. Dineke heeft de handtekening van Glenn. ‘Voor Dineke’ staat erop. Die heeft een ereplek in haar kamer. “Hij is echt leuk”, zegt ze trots.
Steeds iets inleveren
Naar voetbal gaan lukt helaas niet meer zo eenvoudig. Het werd te vermoeiend. “Ze moet elke keer iets inleveren”, zegt Evelyne. “Je hebt ‘Spuit 11’, hè”, zegt ze tegen Dineke. Die knikt. De echte naam van haar aandoening is ingewikkelder, maar deze vinden ze veel beter. Zo is hun band: liever lachen dan verdrietig zijn.
“Maar dat gebeurt natuurlijk ook wel eens”, zegt Evelyne. Dineke ziet het direct als Evelyne niet blij is. Toen een begeleider met pensioen ging, was Dineke zelf even verdrietig. Samen hebben ze toen dat verdriet gedeeld. Ze hebben fijn bij elkaar gezeten en zijn ze weer naar de positieve dingen gaan kijken.
Geurtjes en tutten
Dineke vertelt dat ze Evelyne heel aardig vindt. Ze vinden ook veel dezelfde dingen leuk. “We houden allebei van lekkere geurtjes”, aldus Dineke. Er komt een plastic mandje tevoorschijn met verschillende parfummetjes, haarproducten en crèmepjes. Er zit zelfs het luxe merk Rituals tussen. “Die vind ik heel lekker”, zegt Dineke. Ze houdt enorm van ‘tutten’, zoals ze het zelf noemt.
“Deze neem ik altijd voor haar mee”, wijst Evelyne op een flacon van Miss Fenjal met daarin een geurende olie voor na het douchen. Ik krijg deze altijd in veelvoud voor mijn verjaardag”, lacht ze. “Dus dan neem ik er eentje voor Dineke mee. Deze gebruiken we als ze uitgebreid wordt gedoucht.”
Dineke moet namelijk eens in de zoveel tijd haar mooie dikke haren wassen met een speciale shampoo om schilfers tegen te gaan. “En die stinkt”, zegt ze. “Heel erg.” Evelyne: “Daarom smeren we je altijd helemaal in met deze olie. Dan ruik je weer lekker.” Dineke lacht. “Evelyne ruikt ook altijd lekker.”
Blonde lokken
Wonen bij De Trans vindt Dineke fijn. Ze woonde voordat ze op het Leeuwerikenveld 7 kwam, bij een aantal andere woningen van De Trans. “Ik weet nog dat ze in 2014 bij ons kwam”, blikt Evelyne terug. “Ze is twee jaar jonger dan mijn eigen dochter. Dat vond ik best bijzonder. Ze was toen met haar 26 jaar een van de jongste binnen onze woning. Ze had daardoor ook heel andere wensen. Zo wilde ze graag haar haren laten groeien. Ze heeft zelfs voor blonde lokken gekozen. Ze geeft aan wat ze zelf wil.”
Humor en zingen
Helaas wordt Dineke daarin door haar aandoening wel beperkt. “Ik kan niet alles meer”, zegt ze. De medewerkers op de woning en bij de dagbesteding bewegen daarom met haar mee. “We kijken altijd naar wat ze zelf nog kan en waarbij we haar moeten helpen. Dineke weet heel goed wat ze wel of niet wil.” “Dat is zo”, zegt Dineke en ze lacht weer.
Humor, gek doen en samen zingen, vindt ze ook fijn. “Het kan voor haar niet gek genoeg zijn”, vertelt Evelyne. “Het helpt haar ook om te ontspannen of even de focus van de pijn te krijgen. Zo doet het draaien in bed tegenwoordig best zeer. Soms vragen collega’s als ze gedraaid ligt, of ze even onder het bed kan kijken of er wel goed is schoongemaakt. Dan moet ze zo lachen.”
Doorzetter
Tot voor kort ging Dineke regelmatig met haar ouders en broer uiteten. Zo gingen ze onder meer naar een Grieks restaurant. Helaas is het eten van vast voedsel niet meer mogelijk voor Dineke. Maar dat doet niks af aan de gezelligheid die ze ervaart van het samenzijn. Ze wil dan ook graag weer eens met haar familie ergens naartoe.
Dat kan ook, want vanuit de maaltijdenleverancier krijgt Dineke speciale maaltijden. Die kan ze dan meenemen. Dan eet zij gewoon haar eigen maaltijd, maar is ze toch uiteten. Het bijzondere van haar eten is dat de maaltijdenleverancier alles op zijn fijnst maalt en het daarna weer in de oorspronkelijk vorm op het bord presenteert. Dus gemalen frietjes zien er weer uit als patatjes. Gemalen macaroni ziet eruit als een echt bord met pasta. “Ik vind knakworsten lekker”, zegt Dineke. “Met curry en lekkere patatjes.”
Evelyne zegt dat Dineke echt een doorzetter is. “Als iets niet meer lukt, dan doen we het op een andere manier.” “Ik heb nu een iPad”, vertelt Dineke, die net een bord met spaghetti op heeft. “Daar kijk ik filmpjes op en typ ik boekjes over. Dat vind ik leuk.” En wat ze nog meer leuk vindt? “Nagels lakken!” Dineke steekt haar tien vingers uit naar voren. Elke nagel is een eigen kunstwerkje. “Mooi hè!?” Dan is het tijd voor haar toetje, want door al dat geklets is ze daar helemaal nog niet aan toe gekomen.
Transparant magazine is een uitgave van stichting De Trans
voor cliënten, verwanten, vrijwilligers en medewerkers
Bekijk vorige uitgaves:
december-2024
juni 2024
december 2023
juni 2023
december-2022