Samen gewoon léven!
In ‘Samen gewoon léven!’ gaan een medewerker en een cliënt van De Trans in gesprek over hoe zij hun leven samen ervaren.
Geert beslist gewoon lekker zelf
Geert Neutel woont sinds drie maanden in een mooie kamer aan de Boslaan 25 in Nooitgedacht. Daarvoor woonde hij ook bij De Trans, maar op twee andere locaties. In zijn nieuwe thuis komt Geert beter tot zijn recht. Hij past goed bij de zeven andere bewoners, waardoor hij meer zichzelf kan zijn. Geert is een vrolijke man die graag ‘nee’ en ‘weet ik niet’ zegt, ook omdat hij het leuk vindt om te plagen. Bij zijn begeleider Britt Venema tovert hij dagelijks een glimlach op haar gezicht. Tussen hen is in korte tijd een bijzondere band ontstaan.
Hoogeveen
“Uit Hoogeveen. Ik kom uit Hoo-ge-veen”, benadrukt Geert, terwijl hij aan tafel wacht op de gehaktbal die komen gaat. Door een hartaanval en twee hersenbloedingen heeft hij meer moeite zich uit te drukken. Maar hij blijft het proberen, want Geert geeft niet op. Sinds hij op de Boslaan woont, is hij zelfs vooruitgegaan.
“Ik heb een vrouw. En een zoon en een dochter. Ja, echt waar.” Zijn ogen glimmen als hij over ze vertelt. “We woonden in Hoo-ge-veen”, herhaalt hij nadrukkelijk. Begeleider Britt Venema zit naast hem en bevestigt zijn woorden. “Geert is rond zijn veertigste bij De Trans komen wonen. Ja toch, Geert?” Bij alles wat ze zegt, betrekt ze hem. Ze praat niet over Geert, maar met hem. Samen vertellen ze dat Geert bij de plantsoenendienst werkte. Hij zorgde ervoor dat de bomen en struiken in Hoogeveen er keurig uitzagen. Geert woonde zelfstandig met zijn vrouw en kreeg met haar twee kinderen. “Zowel Geert als zijn vrouw wonen nu in een woongroep. Geert bij De Trans en zijn vrouw bij een andere zorgorganisatie”, zegt Britt. Geert knikt. “Ik heb ook een kleindochter”, voegt hij trots toe. “En een schoonzoon.”
Met pensioen
Bij De Trans voelt Geert zich thuis. Zijn huisgenoten gaan overdag naar de dagbesteding. “Ik niet”, zegt Geert. Hij geniet inmiddels van de heerlijk ruikende gehaktbal die net voor hem werd neergezet. “Ik ben 71 jaar. Ik ben allang met pensioen. Ik hoef niks meer.” Britt moet lachen om de stelligheid in zijn stem. “Hij heeft natuurlijk groot gelijk. Op die leeftijd hoeft niemand meer te werken, dus ook hij niet. Geert doet wat hij zelf wil.” Voor Britt is dat anders. Met haar 23 jaar is ze bijna vijftig jaar jonger dan Geert. Toch begon ze begin 2024 al aan haar tweede carrière.
Haar knippen
“Ik werkte als kapster. Tot de coronapandemie mijn werk onmogelijk maakte”, vertelt Britt. Dat zette haar aan het denken over wat ze echt wilde. “Mijn opa en mijn tantes hebben allemaal bij De Trans gewerkt. Ik hoorde altijd mooie verhalen over hun werk. Dat bracht me op het idee om te onderzoeken of dit werk misschien ook iets voor mij was. Blijkbaar zit het in onze genen.”
Via de kweekvijver stroomde Britt al snel door en kwam ze op de Boslaan 25 terecht. Daar ontmoette ze Geert. “Hij laat mij elke dag zien hoe waardevol dit werk is. Hij leidt gewoon zijn eigen leven en ik ondersteun hem waar nodig. Het is prachtig werk.” Soms pakt Britt nog wel eens de kappersschaar. “Ik knip de bewoners. Het haar van Geert knip ik ook. Zo te zien moeten we dat weer eens doen, Geert.” “Nee, dat hoeft niet”, klinkt het resoluut. Van onder zijn geruite Engelse pet kijkt hij haar met twinkelende ogen uitdagend aan. “Misschien later dan”, probeert Britt. “Ja”, zegt Geert.
Dekentje op de bank
Het is duidelijk: Geert heeft begeleiding nodig, maar hij blijft wel gewoon zijn eigen leven leiden. “Ik kijk graag televisie.” Hij heeft geen favoriet programma, maar wel een favoriete zender. “SBS6. Ik kijk graag naar SBS6. Ik lig ook graag op de bank.” “Met een dekentje”, zegt Britt. “Je vindt het heerlijk om lekker te liggen en niks te doen, hè?” Geert knikt. “Hij bepaalt alles zelf. Natuurlijk proberen we hem te stimuleren om andere dingen te doen. Dat is soms best een uitdaging, zeker als hij iets niet wil. Soms maken we toch ook samen een wandeling.” Geert: “Maar niet als het regent. Ik houd niet van regen.”
Yoghurt met hagelslag
Waar Geert wel altijd voor in beweging komt, is yoghurt met hagelslag. “Ja, lekker. Hagelslag. Ik vind hagelslag heel lekker.” Als Britt hem een bakje geeft, is te zien dat hij daar enorm van geniet. “Het is al zijn tweede bakje vandaag”, zegt Britt en ze moet er om lachen. “Boterhammen met hagelslag lust ik ook”, verduidelijkt Geert.
In de ochtend kan Geert soms niet wachten om aan zijn favoriete maaltijd te beginnen. “Het komt echt voor dat ik hier om zeven uur ben en dan hoor dat Geert al wakker is”, vertelt Britt. “Normaal gesproken gaan we dan samen naar de douche. Maar als Geert van plan is om meteen aan zijn ontbijt te beginnen, zit hij al helemaal aangekleed klaar. Natuurlijk niet gewassen, maar dat geeft niet. Het is Geert zijn leven. In Hoogeveen zal hij dat thuis soms ook hebben gedaan.” Geert knikt wederom en lepelt tevreden verder in zijn yoghurt. Na afloop veegt Britt zachtjes wat yoghurt van zijn gezicht.
Transparant magazine is een uitgave van stichting De Trans
voor cliënten, verwanten, vrijwilligers en medewerkers
Bekijk vorige uitgaves:
juni 2024
december 2023
juni 2023
december-2022